نور

گیاهان وابسته به انرژی خورشید بوده و طی پدیده فتوسنتز، با تبدیل نور خورشید به یکسری قندها، انرژی لازم برای رشد خود را تامین می نمایند. فتوسنتز توسط کلروفیل موجود در سلول های برگ انجام می گردد. کلروفیل، بدلیل ماهیت بازتاب انتخابی خود باعث سبزی گیاهان می شود. نور خورشید توسط کلروفیل به دام افتاده و موجب فعال سازی فرآیند فتوسنتز می گردد. درون کارگاه کلروفیل انرژی خورشید با  دی اکسیدکربن و آب ترکیب شده و اکسیژن و قند تولید می گردد.

سپس قند حاصل طی فرآیند تنفس اکسید گردیده و ماحصل آن  دی اکسیدکربن، آب و تولید انرژی لازم برای رشد می باشد. بنابراین رشد گیاه تحت تاثیر مستقیم رنگ، شدت و مدت زمان تابش نوری است که به آن می تابد.

خصوصیات نور

شدت نور:

مقدار انرژی تابشی که در واحد زمان از واحد نورانی بر واحد سطح تابش می کند را تشعشع می نامند. شدت نور بنا به تعریف، مقدار جریان نور است که با زاویه مشخص به سطح برخورد می کند، و هرچه این  زاویه از 90 درجه کمتر باشد، شدت نور کمتر و هر چه به 90 درجه نزدیک تر شود، بیشتر می گردد. مقیاس اندازه گیری شدت نور، وات بر فوت مربع (سطح) می باشد و آنرا با فوت کندل بیان می نمایند.

مدت تابش نور:

اکثر گیاهان، موقعی که در معرض 16-18 ساعت نور در طی روز قرار می گیرند، بهترین رشد ممکن را دارند. ثابت شده، بیش از این مقدار ساعت روشنایی هیچگونه تاثیری بر روی رشد گیاه نخواهد داشت. عکس العمل موجودات نسبت به مدت تابش نور را فتوپریودیسم می نامند. از این نظر گیاهان را به سه دسته تقسیم بندی می نمایند:

روز بلند: افزایش طول روز منجر به تسریع گلدهی در آنها گشته ؛ بطوریکه برای شروع گلدهی به طول مدت روشنایی بیشتر از 12 ساعت نیاز داشته و کمتر از آن، گلدهی را به عقب می اندازد؛ مثل انواع میخک، رز ها، زنبق، گلایل، آناناس، فوشیا

روز کوتاه: کاهش طول روز(کمتر از 12 ساعت) منجر به تسریع گلدهی در آنها می گردد. به طوریکه روزهای بلندتر از 12 ساعت گلدهی را به تعویق می اندازد. مثل تنباکو، ذرت، گل داوودی.

روز خنثی: گلدهی آن به طول روز حساس نیستند، مثل گوجه فرنگی. 

طیف فتوسنتزی:

اغلب گیاهان فقط طول موج های 400-700 نانومتر را جذب می نمایند. و از آن در عمل فتوسنتز استفاده می نمایند. و از آن در عمل فتوسنتز استفاده می نمایند. چون بیشترین بازده فتوسنتز در این طول موج حاصل می گردد، لذا به آن تشعشع فعال فتوسنتزی می گویند. در عمل فتوسنتز، طول موج های قرمز (600-800 نانومتر)  و  آبی(380-480 نانومتر) بیشترین تاثیر و بالاترین کارایی را دارند.

نور سفید(نور مرئی)، آمیزه ای از انواع رنگ است. سه رنگ قرمز، سبز و زرد را رنگ های اصلی و غیر قابل تجزیه نامیده و از ترکیب این رنگ ها می توان رنگ های فرعی را تولید کرد. با تجزیه طیف نور سفید می توان به ترتیب به رنگ های قرمز،نارنجی، زرد، سبز، آبی، نیلی و بنفش دست یافت.

کلروفیل، حاوی ماده رنگینه سبز می باشد و طبق خاصیت بازتابی انتخابی، تمام رنگ های موجود در طیف خورشید را به خود جذب و تنها نور سبز را منعکس می کند، که این دلیل سبز بودن گیاه است.

نور آبی هورمون های رشد و شکستن خواب گیاه را تحریک می کند، نور آبی با تقویت فتوسنتز گیاه، باعث کشش گیاه به سوی منبع نور می گردد. نور آبی با کاهش فاصله میانگره ها در پر پشت شدن و خوش ترکیب شدن گیاه نقش ایفا می کند.

نور قرمز باعث تقویت فتوسنتز شده به جوانه زنی بذر کمک کرده و به تشکیل رنگدانه ها و گلدهی کمک می نماید.